Gé (Gerard) Peters (1920) was een groot baanrenner. Zo won hij menig zesdaagse en was wereldkampioen achtervolging bij de profs. Maar ook op de weg stond de Haarlemmer zijn mannetje. Hij reed één keer de Tour de France, de beroemde editie van 1951 waarin Wim van Est de gele trui droeg. De legendarische ploegleider Kees Pellenaars omschreef Gé Peters ooit als ‘die lange dweil die zo vreselijk hard kon fietsen’. En drievoudig wereldkampioen Rik van Steenbergen zei nadat hij een tijdje in het wiel van Peters had gereden: ‘Oooooh, wat deed dat pijn’. Gé Peters is alles behalve een opschepper; hij is eerder bescheiden. En vriendelijk. Ook op de fiets was hij een gentlemen en daardoor eigenlijk niet zo geschikt voor het wielermetiér, dat in de jaren veertig en vijftig veel meer een aangelegenheid was van cowboys als Rik van Steenbergen, Gerrit Schulte en John Braspennincx, de keizer van de kermiskoersen. Waar Peters aan de start verscheen, daar won hij meestal. In 1937 werd hij slechts twee keer geklopt. Het was nog maar het begin van een carrière waaraan pas twintig jaar later een einde zou komen. Zijn grootste bekendheid dankt Peters, lid van De Kampioen waarmee hij beginjaren vijftig drie keer achtereen clubkampioen van Nederland werd, aan de zesdaagsen. Het koppel Gerrit Schulte/Gé Peters was ongenaakbaar in de Europese sportpaleizen waar Peters door zijn ranke, charmante verschijning, maar ook door zijn strijdlust, een populaire verschijning was. Peters, die nog dagelijks een stukje fietst, heeft zichzelf altijd goed gesoigneerd waardoor hij er ook nu op hoge leeftijd nog goed uitziet. Op de weg won hij menige wedstrijd. Vreemdgenoeg dankt hij zijn faam als wegrenner vooral aan een koers die hem eigenlijk niet zo lag: de Tour de France, die hij één keer reed. Het was de onvergetelijke editie van de val van Wim van Est op de Aubisque. Peters reed op die snikhete julidag in de Pyreneeën niet zo ver achter de gele truidrager toen deze in het ravijn stortte. Toen van Est weer boven was, sprak Peters onvergetelijke woorden: ‘Je leek net een boterbloem met je gele trui tussen het groen’.

Externe links
Voor de Wikipedia-pagina over Gé Peters: klik hier