Ruud Wielart werd door AV Haarlem – de club waarvan hij in 1967 lid werd – bij de millenniumwisseling in 2000 gekozen tot haar atleet van de eeuw. De Haarlemse hoogspringer was in de tweede helft van de jaren ’70 een wereldtopper. Hij was twintig keer Nederlands kampioen en verbeterde 45 maal het Nederlands record. Zijn sprong over 2.28 meter in 1979 heeft twintig jaar in de boeken gestaan als Nederlands record.

Met een hoogte van 2.22 meter werd Wielart in 1977 in San Sebastian derde tijdens het EK indoor. Hij is daarmee de enige Haarlemse atleet die ooit op een individueel nummer tijdens een internationaal kampioenschap een plak heeft gewonnen. Het was niet alleen het sportieve hoogtepunt in zijn carrière, maar ook een revanche op de keuzeheren van het NOC. Hoewel Wielart de limiet voor de Zomerspelen van Montreal haalde, mocht hij in 1976 niet meedoen aan het evenement.

Dat onrecht betekende een bittere pil voor de Haarlemse atleet. Vier jaar later was hij er vanwege een blessure ook niet bij tijdens de Olympische Spelen van Moskou. Nadien raakte zijn imposante internationale atletiekloopbaan door de vele blessures in het slop. Op nationaal niveau bleef hij nog lange tijd wel een topper. In 1988 stopte Wielart definitief met hoogspringen. Hij bleef nog wel een tijdje actief als kogelstoter en discuswerper.

Externe links
Voor de Wikipedia-pagina over Ruud Wielart: klik hier.